Verliefd
De kracht van kunst is dat je soms – totaal onverwacht en onbewust – verliefd wordt op iets moois dat door een onbekende is gemaakt. Ik kan me nog de eerste keer herinneren dat mij dit over kwam. Ik was nog kind toen ik een foto van een rare lange kolom zag. Het was een zwart-wit foto, klein afgedrukt op een jaren ’80 tijdschrift voor kinderen. Het maakte indruk: breekbaar maar sterk. Het leek eindeloos. Toen ik twintig jaar later in de Tate Modern in Londen een tentoonstelling zag, was ik ontroerd en trots. Tot mijn verbazing ontdekte ik ook een van zijn werken in het Kröller-Müller Museum. Hoe leuk is dat? Ik had nog de droom om eens die eindeloze kolom in het echt zien.
Het regende in het zuiden van Roemenië deze zomer. We reden de stad Targu Jiu binnen na een lange en vermoeiende rit. We dachten bij ons zelf: wat doen we hier eigenlijk? Het was alles behalve mooi, druk en veel beton. Na tien minuten stopte het met regenen en zochten we ons hotel. Opeens zag ik het aan de rechterkant, midden in een park en belicht door de laatste zonnestralen die opeens tevoorschijn kwamen: ‘mijn kolom’. Mijn geluk was zo intens, we parkeerden de auto en ik rende naar de kolom. Ik moest het aanraken. Je zou bijna denken dat hogere machten dit lang verwachte cadeau voor mij goed hebben voorbereid. Een intense rust en gevoel van geluk in Târgu Jiu naast een stalen kolom van 29,33 meter hoog.
One Response to “Verliefd”
Prachtig, die laatste foto van de kolom in zijn natuurlijke omgeving.