Als het om mensen gaat

Ik ben moeder. Wat zou ik doen als hier een oorlog uit zou breken? Ik zou vluchten. ik zou zo snel mogelijk vluchten. Ik zou twee knuffels voor de kinderen meenemen en verder zou ik alles achterlaten. Maar dat hoeft gelukkig niet. Andere moeders moeten deze keuze helaas maken en de beelden van de vluchtelingen drama van de afgelopen jaren worden met de dag indringender. Ik ben van nature geen activiste maar nu moest ik iets doen, want mijn comfortabele leven voelt enorm ongemakkelijk. Geld doneren, art guerrilla acties ondersteunen, vrijwilliger worden, artikels liken en posten op sociale media. Dat soort dingen.
Een avond kreeg ik een bericht van een lieve vrinden uit Roemenië. Privé, op Facebook, meteen na zo een ‘vluchtelingen-post’. Heel bitter klonk het: als jullie (het rijke Westen) het zo zielig vinden, ga dan zelf helpen. Er zijn genoeg armen in Roemenië, genoeg kinderen die op straten groeien en niets te eten hebben. Helemaal waar. Ik heb mijn betoog gehouden (weet je wel, wat zou jij doen als je een Syrische moeder zou zijn) en de discussie afgerond, maar ik kon die nacht moeilijk in slaap vallen.
Toen ben ik de (sociale) media gaan scannen. Eerst Orban in Hongarije, daarna Slowakije: harde taal en stevige maatregelen. Roemenië volgt en op de sociale media trof ik heel veel orthodox-christelijke arrogantie: deze vluchtelingen – ja, moslims – zouden niet passen binnen de christelijke normenen en waarden. Een moslim invasie wordt aangekondigd, een Putin – Erdogan complottheorie wordt uitgebreid besproken. De IS strijders zullen Roemenië destabiliseren. Hemel… we praten over een paar duizend arme zielen. Schrijfster Nausicaa Marbe stuurt een verontrustende tweet vanochtend de wereld in: als president Klaus Joannis aankondigt dat Roemenië 1.785 vluchtelingen kan verwelkomen, wordt op zijn officiële Facebook pagina gereageerd met racistische opmerkingen. “Rot op met hen en je eigen volk”. Hier word je toch stil van? Ik lees wel een aantal blogs en artikelen die deze hysterie belachelijk maken, maar de massa ‘reageert’ – en dat is gewoon openbaar op Facebook – met dezelfde argumenten: messen die nog nooit een Syrier op vlucht hebben zien praten, willen alleen boerka’s, bommen en vooral een mogelijke eigen dood voor hun ogen zien.
Ik heb een tegengeluid hard nodig.
Kennen jullie burgerinitiatieven in Roemenië of pagina’s op de sociale media die de vluchtelingen als mensen zien? Geef het alsjeblieft door.
#alshetommensengaat
ps. www.movingpeople.nu Lees hier de verhalen van de tien vluchtelingen en deel hun verhalen via social media, zodat zoveel mogelijk mensen inzicht krijgen in wat het betekent om te moeten vluchten #MovingPeople
5 Responses to “Als het om mensen gaat”
hoop genoeg, tegengeluid misschien niet heel groot, maar aangezien ik nog van niemand afscheid heb hoeven nemen op FB de laatste weken, toch wel aanmoedigend:
https://www.facebook.com/casa.jurnalistului
https://www.facebook.com/matei.m.barbulescu
http://tudorchirila.blogspot.ro/2015/08/visul-omenirii-e-un-cacat.html?m=1
https://www.facebook.com/ionut.i.sociu?fref=ts
https://www.facebook.com/victoria.stoiciu?fref=ts
https://www.facebook.com/mihaela.michailov
http://www.neuerweg.ro/cine-a-omorat-siria-si-ce-putem-face-aici-si-acum/
(mensen die ik lees, die ik niet lees, dingen die me gewoon onder ogen zijn gekomen de laatste weken). Er zijn er veel meer, eigenlijk, maar deze commentpagina is al vier keer weggevallen, dus ik druk maar op send :).
Dank dank dank.
Ik ga ze allemaal delen
Groet!
și un pic preisterie: http://dilemaveche.ro/sectiune/societate/articol/ginduri-invers-migratie
http://www.nwradu.ro/2015/09/am-inteles-in-sfarsit-cum-oamenii-au-lasat-holocaustul-sa-se-intample/
http://www.romaniacurata.ro/
(vreo trei articole, unele foarte bine documentate, nu doar de opinie și emoție).